De dag dat ik stond te huilen op de markt in Bangkok

Bangkok. De ideale kennismaking met Zuidoost Azië. Althans, dat lees ik in de boekskes. Nochthans hoor ik van iedereen die er al geweest is dat het druk is, vuil is, chaotisch is, toeristisch is, en nog van dat soort dingen. Ik hou dus mijn hart vast terwijl ik op de trein zit die mij na 26 uur boemelen zal uitspuwen in het centraal station van Bangkok. Daarbovenop is mijn gekozen tijdstip niet meteen ideaal te noemen. Al weken is er politieke onrust in de hoofdstad van Thailand en wanneer ik onderweg ben, ontploft er een bom in het centrum met 4 doden als tol, waaronder 2 kinderen. Ik bereid mij voor op het ergste.

Ik stap op het perron en wordt al meteen geconfronteerd met het feit dat Thailand niet Maleisië is. Een bende monikken staat op het perron, prachtig in hun oranje tenue, met geschoren haar en wenkbrauwen. Er staat een bordje ‘reserved for monks’ op het perron. Juist ja, Thailand.

Het centrum van Bangkok, of althans het toeristische centrum, is redelijk rustig. Er is een goeie reden om mijn bedje te boeken in de wijk Thewet, want ik kan mij van hieruit makkelijk en snel verplaatsen door telkens de boot te nemen. Lekker fris en ideaal om wat cliché-foto’s te schieten.

Maar ik ben natuurlijk in de eerste plaats in Bangkok om te eten. Het eten dat je hier koopt in de stalletjes op straat is legendarisch. Dus gewapend met mijn ‘Bangkok Streetfood’ boek van Tom Vandenberghe en Eva Verplaetse schuim ik van het ene satéstalletje, via het andere noedelsoepkraam, naar de volgende fruitsapverkoper. Bangkok blijkt één grote voedselbeurs te zijn en dit op elk moment van de dag. Ik maak vreugdedansjes terwijl mijn heupen steeds breder worden. Joepi, joepi, joepi.





Het persoonlijke hoogtepunt van mijn makan-trip (makan=eten in Maleis) is een snelsnelsnel vroege-ochtend-bezoek aan één van de voedselmarkten een paar uur voor ik terug de trein opspring. De Pak Klong Talad markt verkoopt bloemen, groentjes, fruit en kruiden. Did I say HERBS ?! Jongens toch. De natte droom van iedereen die Aziatisch kookt en fortuinen betaalt voor citroengras, korianderwortel, kaffirblaadjes en pandan. Rieten manden, bomvol heilige basilicum. Plastieken bakken, tot de nok gevuld met chilies. Rode, groene, oranje. Grote, kleine, mini. Overal waar ik kijk. Ik berekenen de waarde van al deze kruiden in euro’s. It makes my head spin.

0 reacties:

0 reacties:

 

5 reasons to get the newsletter

1. you don't need to surf to this website
2. it's free
3. your personal details are safe
4. you know first about all the new adventures
5. you don't like, unscribe with just 1 click

@NoMadBelgian on Instagram