“Ik denk dat jij
een boeddhist was in één van je voorgaande levens”. Eddie en ik zaten op een
terras in Vientiane, de hoofdstad van Laos. Met 400.000 inwoners kan je
nauwelijks van een stad spreken (zeker niet in drukbevolkt Azië), maar het
heeft een charisma om u tegen te zeggen en één van de mooiste tempels waarin ik
al heb rondgezworven.
Eddie en ik kennen
elkaar amper, we zijn elkaar een uurtje eerder tegen het lijf gelopen. Eddie
doorkruist sindsdien mijn Zuidoost Aziatische pad en dat is geen toeval. Zoals
iedereen hier weet, bestaat toeval niet en elke gebeurtenis heeft een reden. Geloof,
bijgeloof en spiritualiteit maken deel uit van elke dag.
Mijn vriendin
Karen laat een goeroe overkomen die voor haar (en duizenden anderen in Penang)
een blaadje van een boom meebrengt, háár blaadje. Op basis van haar blaadje
kent de goeroe Karens verleden en, interessanter, vertelt hij haar de toekomst.
Toen Karen mij dit vertelde, kon ik alleen maar hopen dat die man ergens in een
groot bos woont, zodat dat zoeken naar al die persoonlijke blaadjes toch
redelijk efficiënt kan verlopen.
Zoë daarentegen is
niet zot van blaadjes van bomen en gaat dus naar een tempel waar een goeroe haar
blaadjes geeft met zijn gekrabbel op. Die papiertjes brengen geluk en
bescherming en ze draagt ze dus altijd in een plastiek zakje op haar lichaam.
Als de goeroe haar vertelt dat ze zich het komende jaar rustig moet houden en
geen risico’s mag nemen, dan zal ze: niet geen zwemmen of duiken, niet gaan
rotsklimmen, geen investeringen doen in een huis of een bedrijf. Kortom, ze zal
geen zotte dingen doen dat jaar.
Op dat terras in
Vientiane, bij een goed glas wijn (Laos is een Franse kolonie geweest),
vertelde mijn vriend Eddie dat hij al jaren kampte met dezelfde nachtmerrie,
vol hevige gevechten, rondspattend bloed en lijken. Een fortune teller (de
Nederlandse vertaling ‘waarzegger’ dekt volgens mij niet de lading van wat hier
in Azië verstaan wordt onder fortune teller) wist hem te vertellen dat hij in
een vorig leven een belangrijke generaal is geweest, die vele veldslagen heeft
geleid en die uiteindelijk uit het leger is gestapt wegens een depressie (en
monnik is geworden in een klooster). Dat verklaart ook meteen waarom Eddie
geweldig goed kan vechten, al van kleinsaf, zonder ooit enige training hierin
gekregen te hebben.
En daarom is het
niet raar dat Eddie mij vertelt over mijn vorig leven als een boeddhist. En
daarom is het ook niet raar dat hij mij binnenkort meeneemt naar zijn
persoonlijke fortune teller om dit bevestigd te zien.
Ik ga alvast op
meditation retreat om te zien hoeveel boeddhist er nog in mij
zit...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~You prefer to read my stories in English?
Find them now on www.aboutfoodandflings.blogspot.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
0 reacties:
Een reactie posten