“The
gentleman is waiting upstairs in his room for you, miss”. Het was een nogal
bizarre verwelkoming aan de receptie van het Venus Guesthouse (de naam had het
al moeten verraden natuurlijk). De glimlachende vrouw had waarschijnlijk geen
blanke, backpackende vrouw verwacht, toen ze eerder die dag werd gevraagd om
mij naar boven te sturen wanneer ik toekwam. Een verwarrende blik in de ogen en
een glimlach die de onwennige situatie moest doen verdwijnen waren het
resultaat.
Ik was gearriveerd in Hanoi, mijn
kennismaking met Vietnam. Een Aziatische stad zoals je je haar (Hanoi is een
vrouw volgens mij) voorstelt in je dromen (of nachtmerries voor anderen):
chaotisch, onvoorspelbaar, druk, bij momenten afgeleefd, luid, ruw, en razend
interessant. Hier leven de échte stadsvietnamezen. Ze troepen met duizenden
samen rond het centrale meer op zaterdagavond, ze proberen je met tientallen
tegelijk beignets te verkopen in de oude binnenstad en ze misbruiken de toeter
van hun brommers alsof ze geld verdienen per keer dat hij wordt ingedrukt.
Ik vind Hanoi geweldig. Omdat het echt
is. De stad smukt zich niet op voor haar bezoekers. Integendeel, ze toont haar eerder
zoals ze is op een zondagochtend na een nachtje zwaar stappen. Mascara tot
achter de oren, een mond die ruikt naar een dood vogeltje en haren die
misschien ooit samen een kapsel hebben gevormd. Komende van het afgelekte
Singapore was Hanoi een ware shock, die mij met hoofdpijn in mijn bed deed kruipen.
De stad is er één om verloren in te
lopen en te rijden (beiden heb ik gedaan). Van een weggestopte tempel wandel je
naar een volgepropte kerk, van een koud pintje met zonnebloempitten in het
frans kwartier ga je naar geweldige sea food in het noorden (uiteraard ook met
een koud pintje), van een winkel met handgemaakte, zijden vestjes loop je naar
een achterkamertje met allerhande Chinese, magische kruiden,...
Waar eerst kijken, waar eerst proeven,
waar eerst ruiken,...?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Neem ook een kijkje op www.NoMadBelgian.blogspot.com voor meer foto's en recepten!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 reacties:
Doet me een beetje denken aan Marseille, lijkt me de tegenhanger van jouw Hanoi in mijn eigen fransozenwereldje: ongetwijfeld blanker (hoewel..), minder noedels (hoewel...), maar o zo zeer een chaotische, luidruchtige, multiculti wervelwind en smeltkroes van geuren (van zilte zeelucht en exotische specerijengeur tot een penetrante pipikakavisstank) en kleuren (van koraalblauw tot vuilnisgrijs) die me bij een eerste kennismaking een instant "ehmneenbedankt"-gevoel opriep, maar nu een continu "jaaahikwilnog" teweegbrengt. Zoals je zegt: geweldig. Geniet ervan. X
Dan moet ik daar eens naartoe komen, niet?!
Een reactie posten