De laatste paar
weken heeft het universum mij een boodschap willen sturen, denk ik. Akkoord, de
openingszin van dit schrijfseltje klinkt alsof ik het mentaal een beetje aan
het verliezen ben. Maar ik troost mij met het gezegde ‘zot zijn doet geen
zeer’.
Op een tijdspanne
zo kort als de rok van mevrouw Poppe in Komen Eten kom ik 5 mensen tegen die,
los van elkaar, het volgende zeggen: “Ik reis niet. Dit is hoe ik leef.” Een
uitspraak die ik mijzelf nog niet in de mond heb durven nemen.
De eerste met die
boodschap was Fe. Of Fede. Of
Federico. Argentijn, deeltijds chaoot en creatieveling en voltijds reiziger. Al vier
jaar ‘onderweg’, maar nergens naartoe. Een paar bedrijfjes thuis leveren genoeg
geld op voor zijn levensstijl.
Een dag (!) nadien waren er de boodschappers
Celine en Xavier. Zwitsers, een koppel, op de fiets sinds 2010, voltijds
reizigers en binnenkort met een 3maanden oude baby op de baan. Ik vroeg hen hoe
het voelt om zo lang te reizen. Celine’s antwoord was duidelijk en resoluut:
“Wij reizen niet. Dit is hoe wij leven”.
En dan kwam Brandon. Amerikaan, meer dan
voltijds optimist (awesome!, amazing!, soooo nice!, waar hij de energie haalt,
geen idee), leidt een bedrijf vanuit zijn hostel. Een inspirerend gesprek op
een houten jetty om 3 uur ’s nachts openden langzaam mijn ogen.
Een paar nachten later volgt een nieuwe
discussie met Brandon, geweldig aangevuld door Charles (Amerikaan, deeltijds cynicus
en sarcast, geen idee waar hij mee bezig is, maar voltijds weg van huis, dat is
zeker). Het was één van die nachten waarop een filosofische discussie ontstaat
en deze nacht draaide rond de stelling: “wat is een reiziger en wat is een
nomade?” We kwamen snel overeen dat een reiziger steeds het doel voor ogen
heeft om terug te keren naar een plek die hij ‘thuis’ noemt, ook al ligt die
terugkeer heel ver in de toekomst. Een nomade beschouwt de wereld als ‘thuis’
en heeft dan ook geen intentie om ergens naar terug te keren om daar dan een
sedentair leven te leiden.
En dan volgt natuurlijk de vraag: “Wat maakt
onze definitie van Brandon?” “Nomade, duidelijk.” Van Charles? “Nomade.” En van
mij?
Dat durf ik nog niet toe te geven. Maar
de ontmoeting met al deze mensen heeft voor mij een deur naar een andere wereld
op een kier gezet.
En als het universum vooraf aan al deze
ontmoetingen ook nog eens heeft beslist dat mijn blog NoMadBelgian heet (niets
is toeval!), dan ben ik het universum minstens verschuldigd deze boodschappen te
beluisteren.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 reacties:
de toerist, reiziger, nomade.. Wat wat is wat? Is het niet uiteindelijk de bedoeling om thuis te kunnen reizen.. de meest vastgeroeste ideeën, relaties, patronen,... met een nieuwe en frisse kijk te lijf! te gaan..
op reis is het 'makkelijk' om te reizen..
Haha, dat is waar. Maar reizen brengt je meestal meer uit je comfortzone dan thuisblijven en dus bezig zijn met het leven van alle dag. En je weet: magic happens outside of your comfort zone :-)
Ik vind het zeer moeilijk om te ontdekken, wanneer ik ook bezig ben met strijken, haha.
Een reactie posten