Hell is in Hello

Een mens doet soms domme dingen. Ik ben een mens, dus ik kan er ook wel wat van. Meestal ontstaan vervelende situaties, onnozele misverstanden en mottige momenten vooral door mijn eigen naïviteit. Je zou denken, na 32 jaar, daar mag al eens een eind aan komen. Verstand komt met de jaren, wordt dan wel eens gezegd.

Ik heb mijn twijfels bij die zogenaamde wijsheden van het volk. Regen na zonneschijn, - ik dacht het niet. Met de hoed in de hand, komt men door het ganse land, - waar is den tijd dat dat waar was? Goed gezeept is half geschoren, -sorry, deze vond ik net op het web, en kan ik jullie niet ontzeggen.

Door mijn naïviteit was ik deze keer in een situatie terechtgekomen waarin ik, bedolven onder de e-mails van wanhopige mannen, bij mezelf dacht: “man, man, man, wat heb ik mezelf nu weer over het hoofd getrokken?”.

Momenteel ben ik in Georgetown in Maleisië. Een geweldige stad, vol cultuur, overladen met historiek en massa’s, maar dan ook massa’s, lekker eten. En omdat ik mij hier een tijdje wil vestigen (nee nee, helemaal niet omdat er zoveel lekker eten is), deed ik een oproep op de couchsurfers website (www.couchsurfing.com, voor wie niet weet wat dit is) richting de locals, met de vraag om mij wat wegwijs te maken in hun stad. Praktisch, en soms de makkelijkste manier om het échte leven en de échte plekjes te leren kennen.

Reacties gekregen! Nie normaal! Binnen het uur al een mail of 8 en die bleven maar toestromen tot dagen nadien. Een geweldige response rate, waar online marketeers jaloers op zouden zijn. Dat het allemaal mannen waren, dat had ik natuurlijk bij de eerste paar mails niet door. Maar na een tijdje begint het te dagen natuurlijk. Naïef, Lien. Naïef.

En oké, ze zullen niet allemaal gereageerd hebben puur omdat ik een vrouw ben uit het Westen. Maar door de jaren heen heb ik geleerd dat ik ze niet meer het voordeel van de twijfel moet geven. Sorry. Ik heb daar geen zin in, want de gevolgen zijn vervelende situaties, onnozele misverstanden en mottige momenten.

Wat ik nog niet geleerd heb met de jaren is recht voor de raap zijn. Dus elk van de mailers heeft een vriendelijke mail teruggekregen met een antwoord van het afwimpelende soort. Dat heeft mij zowaar een heleboel uren van mijn leven gekost.

God bless de enige vrouw die gereageerd heeft! Fiena, een 27 jarige studente sociologie, die ondertussen met bloed, zweet en tranen mij wat Malay probeert bij te brengen. Terima Kasih, Fiena!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~