"Als je een kind bent en je wil astronaut worden of
prinses, dan kan dat. Je ouders vertellen je dat je alles kan worden wat je
maar wil. Het leven is één groot feest en het is alle dagen pret. Als je als
tiener nog steeds een fee of superman wil worden, dan wordt er al eens duchtig
met de wenkbrauwen gefronst. Het wordt tijd dat je realistisch wordt, het leven
is immers niet één groot feest. Het is beter dat je studeert voor een goeie
job, een job met toekomst, zoals boekhouder, ingenieur of dokter.
En ergens
tussen je diploma-uitreiking en je tweede job besef je dat het maar beter is om
realistisch te zijn en je wilde dromen op te geven. Het leven is niet zoals in
de tv-films op zaterdag. Je doet dingen die je moet doen, maar eigenlijk haat,
onder het motto dat dat nu eenmaal bij het leven hoort. " (vrij vertaald uit The 4 hour workweek by Tim Ferriss)
Ik heb het mantra "je kan niet enkel doen wat je leuk
vindt" honderden, zo niet duizenden, keren gehoord en ik vind het een ‘bummer’ van
jewelste. Kuisen op zaterdag omdat je net dan wat tijd hebt. Samen met duizenden
andere ‘suits’ op de Antwerpse ring staan aanschuiven op een grijze maandagmorgen
omdat dat de opoffering is voor een goeie job in een goed bedrijf. Om 8u30 op een zaterdag mijn
wekker zetten, om toch maar dat ticket voor Tomorrowland te pakken te
krijgen. Enfin, you get the picture.
“Fuck it! Ik doe er niet meer aan mee! EXIT!”
Maar ik wil natuurlijk wel een proper huis en centjes
om mij te kunnen permitteren waar ik zin in heb, zoals op een strand zitten.
En dat kan.
“ENTER: mijn uitbesteed leven!”
Kuisen: dat doet een poetsvrouw. Lang leve de
dienstencheques (althans in België, hier is dat zonder overheidssubsidies). Zo populair dat het ondertussen weer niet meer zo goedkoop is.
Maar toch, een verademing.
Centjes verdienen: natuurlijk, maar niet langer plaats
of tijd gebonden. Liever op een strand ergens op deze aardbol op een moment dat
het mij past.
Ticketje Tomorrowland: check! Maar ik ga daar niet
voor achter mijn pc zitten. Ik ben momenteel in Azië. Met het tijdsverschil in
gedachten zou ik misschien wel tot 4 uur in de ochtend achter mijn PC zitten. Nee,
dank u. Ticketje Tomorrowland kopen? Dat vraag ik liever aan iemand anders,
zoals mijn virtuele assistente in India.
Sommigen vinden dat decadent. Ik vind dat vooral heel
handig. Want het geeft mij de tijd om dingen te doen die ik graag doe. Zoals
deze blog schrijven in Azië, met een ijsgekoelde koffie in mijn hand,
uitkijkend over de Zuid Chinese Zee met alleen maar een bikini aan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Blijf op de hoogte van mijn ondernemers-avonturen, reisverhalen, vliegtuigdeals en de lekkerste recepten on the road.
Like https://www.facebook.com/nomadbelgian
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
0 reacties:
Een reactie posten