Stoppen met roken, drinken, of andere verslavingen. Meer tijd maken voor mijn lief. Eindelijk mijn ontslag indienen. Wat meer aan sport doen.
Mijn neef en zijn vriendin hebben begin 2013 ook goede voornemens gemaakt. En sinds december zijn ze die zogenaamde wijde wereld ingetrokken. Op verkenning. Op avontuur. Zoals we allemaal wel eens dromen, maar meestal niet durven doen.
Hun gedacht hierover kan je lezen in hun blog http://shufflerhythm.blogspot.com. Omdat één van die blogs de mooie voornemens beschrijft en hoe die aanvoelen in broeierig heet Cambodja eind december, leek het mij het gepaste moment om deze ook met jullie te delen.
En he, het goede voornemen van NoMadBelgian is om minder te werken in 2014. Dus een gastblogske lijkt mij alvast een goed begin!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hier lig ik nu in een hangmat op een tropisch eilandje met een boek in mijn handen. Geen besef van tijd noch dag. Volledig verzonken in de reisverhalenbundel die op mijn buik rust.
Ein-de-lijk!
Het moet toch al meer dan 10 jaar geleden zijn dat ik dit nog eens heb gevoeld. Ik was toen nog student en op reis in Zambia. Ook toen kon ik even alles opzij zetten. Niet hoeven denken aan wat nog moet gebeuren. Gewoon leven in het hier en het nu.
In mijn dagelijkse leven is er geen moment ongepland, zelfs slapen is min of meer een geplande bezigheid. In het weekend lukt het me niet om eens languit in bed te blijven liggen. Zodra ik dit toch probeer is er altijd die andere stem die zich afvraagt wat er die dag allemaal dient te gebeuren.
Mijn zogenaamde planning staat altijd vol met dingen die ik MOET doen. Zaken zoals gaan lopen, winkelen, eten maken, een fietstocht maken, in de tuin werken, klusjes doen in huis, met familie of vrienden afspreken, ... Het is steeds rushen van het ene plan naar de andere afspraak. Een dag is immers snel voorbij. Te snel.
Elk jaar opnieuw start ik met goeie voornemens om dit te veranderen. Elk jaar opnieuw moet ik echter vaststellen dat ik er weer niet in ben geslaagd. De molen draait, en probeer die maar eens te stoppen...
Maar dit jaar is anders, dit jaar hebben we eindelijk de beslissing genomen om de molen tot stilstand te brengen. Tijd maken om te genieten van wat een dag brengt, zonder al te veel van die dag te willen maken.
En hier zijn we nu op het eiland Ko Ta Kiev, in een hangmat met een boekje in de hand en enkel het geluid van de afrollende zee naast me. Ik geef het toe, ik heb al ergere maandagen gekend. Het voelt wat vreemd aan om een hele dag te niksen. En toch doet het zo veel deugd. Dit is wat ik lang heb gemist. Het is nog even wennen aan het gevoel. Maar het lukt me wel, we hebben de tijd aan onze zijde.
Lang geleden trouwens dat het werkwoord "niksen" bij mij een positieve connotatie heeft gehad. We zijn goed bezig! Zalig!!!
Geschreven en foto's door Tim Van Laere en An Boudt.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 reacties:
Ge zijt daar allemaal vréé goed bezig. Doe dus zo voort zou'k zeggen, en een bank vooruit ;-)! Mijn allerbeste wensen voor dit nieuwe ongetwijfeld prachtige jaar (kan niet anders lijkt me als je het zo inzet)! Gros bisous de votre cousine en France (l'aînée :-)) !
Wij zijn goed bezig... was dat geen liedje van de Plankaerts???
Misschien moeten we een vervaet lied maken :-)
Een reactie posten