Ik zette voet aan grond en was verloren.
Compleet gedesoriënteerd. Alles was anders. Dat was te verwachten. Zo’n 10.000
km van huis (dat is toch 5 keer op en af naar Spanje en iedereen die al eens
naar daar gereden heeft, weet dat dat ver is!).
Ik herkende geen enkele geur op straat.
Ik hoorde geluiden die mij totaal onbekend waren. Ik zag mensen in allerhande
kleuren en vormen, maar geen enkele ervan leek op mij. De temperatuur
gecombineerd met een gigantische vochtigheidsgraad was ondraaglijk. Ik moest
gaan zitten op de koude tegels van een Hindoe tempel, duizelig en badend in het
zweet. De enige gedachte onder mijn oververhitte hersenpan was: “Waar ben ik in
hemelsnaam aan begonnen?” De fysieke reactie was er één van lichte paniek.
Ik was verloren.
Een nacht en een dag gaan voorbij.
Paniek wordt afgewisseld met enkele schare momenten van relatieve rust. Ik vind
mijn draai in de chaos, de hitte, die andere wereld. Meer zelfs, ik voel mij goed
en in mijn element.
En dan plots is er die epiphany*. Dit is
het. Hier moet ik zijn. Op dit moment in mijn leven. Hier moet ik mijn tijd
doorbrengen nu. Dit voelt, god weet waarom, juist.
Ik was verloren.
Dat is ondertussen dag op dag een jaar
geleden. In Maleisië. Het eerste Zuid-Aziatische land waar ik voet aan grond
zette. Het land waarin ik na 3 dagen wist: ik ben verloren. Sindsdien zoek ik
mijn weg in dit stukje continent dat mij zo intrigeert. Vietnam, Indonesië,
Thailand, Laos en Singapore. Ze zijn nog steeds een mysterie voor mij, hoewel
een tipje van de sluier opgelicht werd.
Ik heb fantastische plekken gezien (en
ook verschrikkelijk teleurstellende), inspirerende mensen ontmoet (maar ook
zeer irritante), nieuwe passies ontwikkeld (en oude onterecht verwaarloosd),
mezelf rijker gemaakt (en mijn bankrekening armer) en vrienden gemaakt (en ook
moeten achtergelaten).
En wat brengt een nieuw reisjaar? Meer
van hetzelfde, meer van anders.
Ik ben verloren.
Sommige liedjes duren niet lang genoeg:
Lost – Frank Ocean: http://www.youtube.com/watch?v=Arw17vDiL_4
* Ik
ken geen goed woord in het Nederlands voor epiphany. An epiphany
is an experience of sudden and striking realization. It can be applied in any situation in which an enlightening
realization allows a problem or situation to be understood from a new and
deeper perspective.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Neem ook een kijkje op www.NoMadBelgian.blogspot.com voor meer foto's en recepten!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 reacties:
Epiphany is een mooi woord maar openbaring kan als vertaling er toch mee door, niet?
Flabbergasted is nog zo'n prachtig woord.
Supertoeval! Ik was gisteren met een vriend uit Nebraska nog over het woord Flabbergasted bezig. Het is één van mijn favoriete Engelse woorden. Misschien omdat het helemaal niet Engels klinkt... Waar komt dat vandaan?
Vind je openbaring niet een beetje religieus klinken? Geeft mij wat een Lourdes-gevoel.
Een reactie posten