Ik wou mezelf eens in de watten leggen.
Mijn katholiek zieltje vond dat ik dat wel verdiend had. “Waarom dan wel?” hoor
ik je vragen. “Ben jij al niet heel het jaar op vakantie?”. Blozend moet ik dan
zeggen dat dat ongeveer wel klopt. Of althans toch zo aanvoelt. Want ik werk
natuurlijk ook wel wat. Maar goed, watten en zo...
Die lagen te wachten op mij in Saigon in
Vietnam. De culinaire hoofdstad van het land en officieel Ho Chi Minh City of
HCMC. Maar Saigon klinkt zoveel mooier, zoveel échter. Bij de naam Saigon denk
ik aan kleine, oude vrouwtjes met zo een rieten hoed op, die fruit verkopen op
straat. En denk ik ook aan hun dochters. Prachtige, mysterieuze deernen,
gewikkeld in zijde en gracieus schrijdend op kleine sloefjes.
Dat staat in schril contrast met Saigon
vandaag. De deernen dragen hotpants en lopen aan de arm van een veel oudere,
blanke, harige man. De aunties verkopen fluorescerende prullen Made in China.
Althans hier toch, in het backpackers mekka. Een plaats waar ik een half jaar
terug was verzeild geraakt. Gelukkig toen slechts voor één nacht. Maar toch, ik
had gezworen nooit meer terug te keren. Maar kijk, ik ben geen ezel. Dus hopla,
Lien doet nog eens van marginaal backpackertje. En dan zelfs voor 2 nachten!
Iets met vlug boeken online en niet op de kaart kijken. Ik heb daar al eens
iets over gezegd in een blog denk ik...
Gelukkig word ik onder de arm genomen
door een Gentenaar, foodie en local met de Frans klinkende naam Yves. Dat kan
niet mislopen natuurlijk. We spreken af in een prachtig restaurant, van en
ingericht door een architect. Vol oude spullen, met veel liefde bij elkaar
gebracht.
Mijn Gentse wegwijzer brengt ook zijn vriendin mee. Een deerne van de
schrijdende soort. Gezwind laat ze zalige gerechten aanrukken. In een soepkom,
een kleipot, een schotel,... Smikkel, smikkel, smikkel. Babbel, babbel, babbel.
En hop, weeral twee uur van mijn leven nuttig besteedt!
De deerne organiseert sinds kort
culinaire tours in Saigon. Ik weet ondertussen dat ze weet wat lekker eten is,
dus ik twijfel niet. Leg mij maar in die Saigonse watten...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
2 reacties:
kan je niet vermelden waar je bent gaan eten?
Ik geef al eens graag een geheim prijs voor jou:
http://www.cucgachquan.com.vn/en/a-vietnamese-family-moment/menu
Misschien laat je me dan ook weten wie 'Anoniem' is :-)
Een reactie posten